KATILIMCILARIN SEÇİLMESİ

Araştırma planlamasından sonra düşünmemiz gereken şey hangi katılımcılar ile iletişim kurup çalışmanın yürütüleceğidir. Eğer tüm araştırma popülasyonu ile görüşmek ve bilgi almak mümkün olsaydı ki buna census denir elbette çok iyi olurdu. Ancak çoğunlukla bu mümkün değildir. Bu yüzden araştırmacılar çalışma evrenini kabul edilebilir ölçüde temsil edecek bir alt kümesini alırlar. Bu alt kümeye örneklem denir.

Örneklem iki şekilde alınabilir:
  1. Olasılık Örneklemi: her katılımcının seçilme olasılığının eşit olduğu rasgele bir alt küme seçimidir. Genelleme yapmak için kullanılır.
  2. Amaçlı Örneklem: araştırma evrenindeki her grubun temsil edilmesini sağlayacak şekilde her gruptan belirli sayıda katılımcı seçmek suretiyle oluşturulan örneklem. Katılımcıların seçimi çığ örneği şeklinde yavaşça arttırarak gerçekleştirilebilir. Glaser ve Strauss'un(1967) ifadeleriyle bir doyum noktasına ulaşıncaya kadar katılımcı sayısı arttırılabilir. yarı yapılandırılmış mülakat kullanılır ve mülakatlarda bir otorite yada velinin hazır bulunması istenir. Genelleme amaçlı değildir. Açıklayıcı çalışmalara daha uygundur.
Çalışmanın amaç ve yapısına uygun olarak örneklem büyüklüğü ayarlanır. Bütçe ve zaman örneklem büyüklüğünü kısıtlar. Nicel araştırmalarda örneklem ne kadar büyük olursa sonuçlar o kadar doğru olur.

Aynı çalışmada hem olasılık hemde amaçlı örneklem seçimi yapılarak her iki yöntemin zayıf yönleri aşılmaya çalışılabilir.

+
  1. Örneklemin doğru seçimi için yeterince zaman ayırın.
  2. Örneklem prosedür ve büyüklüğünü danışmanlarınız veya başka araştırmacılar ile tartışın.
  3. Bütçe ve zaman sınırları içerisinde gerçekçi örneklem büyüklüğü seçin
  4. Örnekleminize ilişkin açık davranın. Yani değişim ve eleştiriye açık olun.
-
  1. Örneklem büyüklüğü ve prosedürlerini iyice belirlemeden çalışmayı yürütmeye atlamayın.
  2. Ne konuştuğunu bilenlerin önerilerini kulak ardı etmeyin.
  3. Başa çıkabileceğinizden fazla yükün altına girmeyin.
  4. Yürümeyen bir örneklem tekniğine takılıp kalmayın.